W obecnych czasach uwaga staje się najcenniejszą walutą. Jest nie do przecenienia i warta więcej niż pieniądze. Twój sukces prywatny i biznesowy zależy od tego, czy potrafisz wygrać bój o czyjąś uwagę. Jeśli nie będziesz umieć tego zrobić, to w jaki sposób Twoja firma może zdobywać klientów?

Oto 10 wybranych wskazówek:

1. UWAGA MIMOWOLNA
Najprostsza forma uwagi zależna od zachowania wyznaczonego przez siłę i wielkość działającego bodźca. Mamy
z nią do czynienia, kiedy nie jest związana z naszym celem. Chodząc po mieście nie mamy zamiaru obserwować reklam, jednak mimowolnie to robimy. Uwagę naszą zwraca to, co wyróżnia się w danej chwili w otoczeniu, co jest inne, niekiedy nie pasujące do kontekstu. Silnie absorbuje nas też ruch. Aby zdobyć tę uwagę ludzie są w stanie między innymi inwestować spore środki w najnowsze trendy mody oraz kupować drogie marki.

2. BYCIE SOBĄ
Nie ma dwóch takich samych ludzi na świecie. Wystarczy więc być sobą, aby się wyróżniać, aby przykuwać uwagę. Ludzie naprawdę wybaczą nam wady, wybaczą słabości, wybaczą wiele innych rzeczy, jeśli szczerze i naprawdę autentycznie poczują kim jesteśmy oraz z jakiegoś powodu nas polubią. Niekiedy wydaje nam się, że możemy zakładać życiowe maski i bez konsekwencji udawać kogoś innego. Jednak będąc szczerymi i autentycznymi zbudujemy głębsze relacje, będziemy ciekawsi, zbudzimy zaufanie i będziemy jawić się jako spójni.

3. DOSTROJENIE DO ODBIORCY
Człowiek najchętniej rozmawia na tematy, które interesują go osobiście. To, co interesuje go najbardziej, to czubek jego własnego nosa. Chce więc mówić o sobie. Aby skupić jego uwagę, warto rozpocząć od rozpoznania jego obszarów zainteresowań, jego poglądów i podkreślić te aspekty, z którymi szczerze i autentycznie się zgadzamy. Warto naśladować w trakcie spotkania jego gesty, postawę, czy styl wypowiedzi. Pokażemy tym samym, że mamy podobny sposób myślenia, jesteśmy podobni. Istnieje wtedy większe prawdopodobieństwo, że taki rozmówca nas polubi i będzie chciał coś dla nas zrobić.

4. WZAJEMNOŚĆ
Jeśli poświęcimy komuś czas, zrobimy coś dla niego, będzie wówczas wdzięczny, zauważy nasze starania i nie zapomni nam tego. Będzie chciał się zrewanżować. Wzajemność do jeden z głównych powodów tworzenia przez ludzi społeczności i wymiany przysług. To jeden z najważniejszych mechanizmów zdobywania uwagi.

5. CIEPŁO
W ocenie społecznej to bardzo istotna cecha osobowości człowieka. Ciepło jest po prostu ważne. Ciepło to lato, okres na który w naszej strefie klimatycznej czekamy. Ciepło to również dobry napój, temperatura w domu, kominek itd. Ciepło to w końcu serdeczność człowieka, życzliwość, dobroduszność, wspaniałomyślność i czynienie dobra. Badania pokazały, że niezależnie od tego czy mamy do czynienia z fizycznym ciepłem napoju, czy psychologicznym ciepłem innej osoby, w naszym mózgu aktywuje się ten sam obszar. Kontakt z ciepłem zmienia nasz stosunek do ludzi i lepiej ich oceniamy.

6. ZASKOCZENIE
Funkcjonując w danym otoczeniu, zwracamy uwagę na wszystko co nas zaskakuje. Dzieje się tak, gdyż przede wszystkim sprawdzamy, czy nie pojawiło się dla nas jakieś nowe zagrożenie. W codziennych realiach, mamy pewne oczekiwania odnośnie różnych sytuacji, a coś co wykracza poza te oczekiwania, silnie przykuwa naszą uwagę. Wystarczy więc zrobić dla klienta coś pozytywnego, czego się nie spodziewa. Czasami można po prostu zadać nieoczekiwane pytanie, lub na przykład wykazać się nietypowym pomysłem.

7. HISTORIE
Ludzie rozumieją otaczający ich strumień zdarzeń jako historie. Są w nich dosłownie zanurzeni. Ich mózg nakłada na docierające do nich informacje schemat narracyjny jako celowościowy schemat poznawczy. Steruje on procesem rozumienia i podejmowania decyzji. Jest to proces nieświadomy.
Jednocześnie historie są tak naturalną i przyjazną formą przyswajania informacji. Uwaga jest kierowana na nie automatycznie. Tworząc je i opowiadając bombardujemy wszystkie zmysły. Zwłaszcza kiedy robimy to w taki sposób, aby odbiorcy mogli w nie wejść, poczuć dreszczyk emocji, przeżyć a następnie samemu nadać im dalszy bieg.

8. NIEDOKOŃCZONE HISTORIE
Kiedy czytamy książkę, często przerywamy ją w jakimś momencie. Nie zawsze wracamy do lektury za chwilę. Kiedy robimy to po dłuższym czasie, nie musimy przypominać sobie o czym czytaliśmy dotąd. Dobrze bowiem to pamiętamy. Kiedy tylko przeczytamy ostatnią stronicę, zazwyczaj już po kilku dniach nie jesteśmy w stanie przytoczyć wielu szczegółów.
Sztandarowym przykładem pozytywnego wpływu niedokończonych historii na zapamiętywanie może być praktyka kelnerska. Ludzie wykonujący ten zawód zazwyczaj dobrze pamiętają, co zamówili klienci, którzy nie zapłacili dotąd za zamówione dania. Nie są w stanie jednak często przypomnieć sobie co jedli ludzie, którzy przed chwilą wyszli z restauracji.
Jeśli więc chcemy utrzymać uwagę jakiejś osoby, lepiej nie mówić jej wszystkiego dosłownie i do końca. Przerwana opowieść, niedopowiedziane treści, będą bowiem dłużej zalegać w jej pamięci krótkotrwałej. Będą jednocześnie domagać się ich dokończenia.Ta pamięć nie jest bardzo pojemna i trwała, więc będzie ona motywowana do poświęcenia tej historii większej ilości zasobów poznawczych.

9. WYSŁUCHANIE ZE ZROZUMIENIEM
Większość ludzi lubi mówić – zwłaszcza o sobie, swoich celach, sytuacjach czy problemach. Najwięcej zyskują więc osoby, które naprawdę potrafią słuchać innych i skoncentrować się na tym co dla innych jest istotne. Mowa oczywiście o słuchaniu szczerym, empatycznym i aktywnym. Ważne jest też wysyłanie sygnałów werbalnych i niewerbalnych świadczących o tym, że słuchamy.

10. OKAZYWANIE WDZIĘCZNOŚCI I UZNANIA
Viktor Frankl, psychiatra i psychoterapeuta, więzień obozów koncentracyjnych, uważał że w życiu kluczowa jest potrzeba sensu życia. Tymczasem ten sens nadają inni ludzie. Potrzeba uznania to jedna z najważniejszych i jednocześnie najmniej realizowanych potrzeb człowieka. Dzięki uznaniu czujemy się ważni i doceniani, rośnie nasze poczucie wartości, mamy wrażenie, że znajdujemy się w centrum uwagi i jesteśmy lubiani. Warto też zaznaczyć, że wszystkie ssaki potrzebują raczej tylko uwagi. Natomiast człowiek poza uwagą pragnie dodatkowo walidacji i empatii ze strony innych, aby potwierdzić swoją przynależność do wspólnoty, której potrzebuje.